लागता चाहुलही तुझी

लागता चाहुलही तुझी

लागता चाहुलही तुझी घुमु लागतात पारवे तुझ्या विचारांचे,

रोम रोम येती बहरास दिसता चांदणे तुझ्या चेह-यावरचे.

हासता तु झळाळुनी आसमंत सारे विरुन जाते धुके विरहाचे,

तव प्रेमाच्या धुंदीने गळुनी जाते एकटेपण माझे सगळे.

नादावतो जीव तुझ्याचसाठी फुटतात स्वप्नांनाही तुझे धुमारे,

उमलून यावे वाटते पुन्हा पुन्हा नव्याने तुझ्याच सोबतीने.

भारला जातो मी कणाकणाने तुझ्या श्वासांच्या गंधाने,

टाकता मोहीनी तु रेशमी स्पर्शाची मोहुन जातो मी तिळातिळाने.

कातर हळव्या मनास माझ्या मिळतो दिलासा तुझ्या कुजबुजीने,

अभ्रकाच्या पापुद्र्यासमे मग निघतात सा-या मनोरथांची कुलुपे.

भेटीने तुझ्या मनातल्या आभाळास चढतात बिलोरी रंग तुझे सारे,

ओल्या रंगांच्या त्या थेंबांत वाटते रंगुन जावे आयुष्य हे माझे.

                                                                             प्रसाद कर्पे